Het lijkt zo gewoon.
Als je gezond bent ,weet je niet wat het voor iemand is die door ziekte aan een rolstoel gebonden is.
Wij vinden het gewoon om alles te doen wanneer je er zin in hebt.
Heel gewoon denk je dan toch.
Maar wat als je zelf niet meer kan,moet wachten tot je uit bed gehaald wordt,aangekleed er zijn geen vaste tijden.
Je wordt in je rolstoel gezet en voor jou begint dan je dag.
Gelukkig kun je wel in huis rondrijden met de stoel.
Nooit zelf de boodschappen doen,altijd de keus van een ander,niet zoals wij zie je wat je doet het in de kar.
Het aantal uren dat je hulp hebt is beperkt.
Je wilt eigenlijk nog zoveel,maar je bent afhankelijk,je wilt je balkon opfleuren,maar zal een ander moeten halen de bloemetjes.
Hoe blij ben je dan als iemand zegt zullen we naar de winkel gaan.
Stel je voor soms zit je weken alleen in je flat,en dan ga je naar buiten toe,zelf je plantjes uitkiezen,dan ben je blij.
Wat is het een kleine moeite om iemand blij te maken,die eigenlijk nog best wat kan,enkel het onderlichaam wil niet meer.
We hebben je balkon opgefleurd,vandaag kun je genieten van je eigen uitgezochte plantjes.
Soms denk je dan wel er kan nog zoveel,een klein beetje hulp en zie het resultaat.
Als je gezond bent,lijkt alles zo gewoon,je staat er niet bij stil om je beperkingen te hebben.
Heerlijk toch om dit te kunnen doen.
Els.